Soms is het moeilijk om te stoppen.. stoppen met reizen bleek deze zomer een uitdaging! Toen ik een uitnodiging van Keiti uit Estland kreeg om negen dagen met haar het land rond te reizen twijfelde ik dan ook niet lang; door een land met een local te ontdekken zie je veel meer en leer je ook ontzettend veel van de plaatselijke cultuur.

De eerste dag werd ik vanaf het vliegveld opgehaald door een vriendelijk jong stel; het meisje had ik al eerder ontmoet in Amsterdam. Ze gaven me een vlotte rondleiding langs alle oude straten van Tallinn en vertelde de aspecten die ze wisten.

Het was grappig dat ze klaagde over de drukte op straat; ik zag maar een handjevol mensen en dacht wauw wat is het hier rustig, maar Laura en haar vriend vonden het jammer voor me dat ik op zo’n drukke dag in de stad was. Grappig hoe dat kan verschillen!

Over het algemeen waarderen mensen in Estland hun rust. Ze bewaren in de eerste instantie een veilige afstand tegenover vreemden en praten niet snel over hun diepste gevoelens. Aangezien ik net terug kwam uit LA was dit wel wennen; maar wanneer je iemand uit Estland daadwerkelijk goed leert kennen, blijken ze erg vriendelijk en open.

Het stel bracht me na de tour naar de bus waarna ik zo’n drie uur onderweg was naar Viljandi, de woonplaats van Keiti. Het plaatsje Viljandi was erg pittoresk met gekleurde huisjes, bomen op willekeurige plaatsen en voornamelijk lege straten. Dat ze erg vrijgevig is bleek wel; op het busstation ontmoette ik niet alleen Keiti maar ook een vrouw uit Parijs met kind en al.

Na een korte wandeling belande we bij Jaanika, een goede vriendin van Keiti. Ze moest zelf werken maar er bleek ook nog een ander meisje te komen slapen; aan mensen om me heen dus geen gebrek! Jaanika maakte een lokaal gerecht klaar; een soort hartige taart en ondertussen besprak ik het scholensysteem van Frankrijk.

Aangezien Keiti zelf moest werken ging ik die avond op stap met drie vriendinnen van Keiti; ze namen me mee naar een kasteelruïne alwaar een band muziek speelde. Onder het genot van een fles wijn konden we daar ook genieten van een mooi uitzicht over het lokale meer. Door mijn jetlag hield ik het niet uit tot de allerlaatste uurtjes van de nacht en ik ging rond twaalf uur dan ook terug naar het appartement van Keiti om daar in slaap te vallen.

De volgende dag gingen we weer terug naar Tallinn om daar een ander meisje te ontmoeten waarmee Keiti naar een public speaking programma zou gaan. Samen bezochten we die dag een oude gevangenis die niet zou misstaan als decor binnen een horrorfilm.

Operatiezalen waar de pillen nog steeds verspreid liggen over de vloer, cellen vol met oude bedden en een bibliotheek vol met oude boeken geeft het geheel een erg authentiek gevoel. Al wijn drinkend liepen we door het enorme complex. Leuk weetje over Estland is het feit dat ze per persoon het meeste alcohol van Europa drinken; zelfs fors meer dan in Rusland!

Na het bezoek aan de gevangenis werd het tijd om op bezoek te gaan bij haar vader alwaar we zouden overnachten. De eerste ontmoeting met haar vader was erg memorabel maar zou in Nederland wellicht reden zijn tot arrestatie kunnen zijn…

Toen we binnenkwamen stond haar vader slechts gekeeld in een handdoek voor me. Hij gaf me een ferme handdruk en gebood me om met hem mee te komen. Het duurde niet lang voordat hij naar mijn kleren wees en streng zei: you don’t need that. Natuurlijk was ik te gast, dus ik besloot maar mee te gaan in deze culturele ervaring.

Het meisje waarmee ik reisde wenste me veel succes en ik moest met de vader in een sauna gaan zitten… naakt. De sauna zelf was tegen de honderd graden aan; ik kan me niet voorstellen dat mensen dit als ontspanning doen! Om de akward stilte te doorbreken vroeg ik hem: do you work? Toen hij slechts antwoorde met yes kwam het gesprek niet echt op gang.

Alsof dit alles niet al de meest vreemde manier is om de vader van een meisje te leren was, pakte hij ook een bos takken uit een emmer. Volgens hem was dit gebruik in Estland dat goed was voor je huid. Hij doopte de takken in een emmer met bijna kokend water en ik moest op mijn buik gaan liggen terwijl hij over mijn hele lichaam ferme klappen uitdeelde. Ik had moeite om mijn lachen in te houden; dit alles leek wel een scène uit een hele foute film.

Na de eerste ronde gingen we met zijn allen bier drinken; opa en oma waren er ook bij en leefde in hetzelfde huis. Toen hij vroeg of ik de tweede ronde het liefste nog een keer met hem of met zijn dochter wilde hoefde ik niet lang na te denken; de ouders en grootouders lagen in een deuk.

Al met al waren ze allemaal erg gastvrij en het was wellicht apart maar ook wel mooi om zo opgenomen te worden in een lokale familie. Ik weet in ieder geval zeker dat dit niet onderdeel is van de meeste georganiseerde reizen!