Hoera! Eindexamen achter de rug, thuis voor een avontuurlijke examenreis! Samen met Erik Zonneveld ben ik van 21 juni tot 10 juli naar het eiland Borneo geweest op Maleisië. Op deze blog kan je onze avonturen lezen & bekijken 🙂

Onze vliegreis met Malaysian Airways was relaxed. Toen we binnenkwamen om elf uur s’ ochtend kwam het personeel met dienbladen vol met bier tegen de zenuwen, je moet er maar zin in hebben zo vroeg (: Het mooie aan de Aziatische vliegtuigen is de gastvrijheid, je krijgt lekker veel te eten en je kan op elk moment drinken bestellen.

Op de eerste dag kwamen we aan in Kuching, de hoofdstad van de regio Sarawak gelegen in het Zuidelijke deel van Borneo. Na wat problemen met de koffers (die lagen nog in Amsterdam) besloten we om op de eerste dag wat te relaxen.

Een gemiddelde temperatuur van 38 graden plus een hoge luchtvochtigheidsgraad voel je wel. Langs de prachtige waterrand kwamen we een taxi tegen, we besloten om voor een paar Ringgit een boottaxi te huren voor een boottochtje, één halfuur de ene kant op en een half uur de andere kant op. Aan de ene kant van de rivier zijn eenvoudige woningen te zien van de plaatselijke bewoners terwijl aan de andere kant van de rivier grote, luxe hotels staan.

Boottochtje + enkele foto’s Kuching

Bako National Park: tussen de apen

Na een goede nacht slapen genoten we van het ontbijt. Maleisië was vroeger een Engelse kolonie: hier zie je nog best veel van terug. Iedereen spreekt goed Engels en bij het ontbijt kan je gewoon ei, warme worstjes of brood krijgen. Ook de meer traditionele gerechten zijn best lekker als ontbijt: Maleisiërs ontbijten zelf met rijst & garnalen of vlees.

Na het ontbijt maakte we meteen kennis met onze gids: een wat ruige man van een lokale stam. Onderweg naar de aanlegplaats verteld hij ons van de gevaren van de natuur op Borneo. Het gif van de green viper doodt je binnen 20 minuten… en er bestaat geen tegengif! Gelukkig is hij ook niet goed te zien, de green viper heeft namelijk een goede schutkleur.

Behalve voor de slangen moesten we ook oppassen voor: vallende takken, ruige weeromstandigheden, agressieve apen, spinnen, schorpioenen… goed opletten dus in de jungle!

Met gevaar voor eigen leven… de Green Viper!

In Bako National Park kan bevind je je midden tussen de andere dieren. We hadden een lodge waar we in sliepen en rond ons vertrek vonden we met regelmaat apen, zwijnen en allerlei soorten volgels. De apen zijn slimme jongens; ze wisten onze Koreaanse buurmeisjes te beroven van hun voedsel door naar binnen te rennen en door de koelkast open te breken.

Wanneer er een macho aap op je dak zit (te herkennen aan een grote hoeveelheid lawaai) kan je beter even binnen blijven. Die jongens houden er namelijk van om in te breken op zoek naar lekkerder eten.

Nadat we gesettled waren in onze lodge nam de gids ons mee naar een mooi strand. Hij leerde ons de basisoverlevingsregels om zelf veilig te kunnen rondlopen. Goed kijken, boven, beneden en natuurlijk voldoende liters water meenemen. Onderweg kwamen we naast allerlei apen ook een prachtig mangrovewoud tegen dat soms onder water staat en soms niet.

Op het eiland Bako vind je naast prachtige natuur ook de mooiste stranden. Omringd door rotsen kan je genieten van het mooie weer aan de rand van de jungle.

Een dodelijke, nachtelijke ontmoeting

In de avond maakte we een nachtwanderling. In de jungle is het ’s nachts vanzelfsprekend helemaal duister: we namen dan ook sterke zaklampen mee. We spotten onder andere het nest van een vogelspin en een scorepioen… brrr…

Op de terugweg kreeg onze gids opeens haast. Hij begon als een bezeten te rennen en plotseling raakte hij in paniek: hij stond bijna op een spitting cobra! Het gif van de spitting cobra is dodelijk en de spitting cobra spuit dit gif vaak in de ogen van de prooi om die blind te maken. We rende dan ook een behoorlijk stuk, maar we hebben het gelukkig overleeft…

De volgende dag begon het plotseling hard te stormen en moesten we een tijdje schuilen. Tegen de middag was het weer tijd om terug te gaan naar Kuching alwaar we ons konden voorbereiden op de zware Red Ape Trail… de volgende keer meer hierover!